Als wij content willen maken die over de lange termijn impact maakt, moeten we leren minder onze wijsvinger te gebruiken en vaker onze duim te gebruiken.
[He, dit is Arnoud en dit is A drop of Ink]
[00:27 – 05:06]
Online interactie levert meer connectie op, maar tegelijkertijd ook veel meer verdeeldheid. De boosdoener is het algoritme. De werking van social media platformen zijn steeds intelligenter en intelligenter en elk platform past zich steeds beter aan.
En ook hier zitten stukken van AI in die de platformen steeds beter maken in hun doel en het doel van de platformen zijn zoveel mogelijk geld verdienen en de reden dat wij constant terug willen naar social media is om de ‘rush’ die we daar uit krijgen en het gevoel wat we daaruit krijgen. Het het idee van het is makkelijker om terug te keren naar social media en de levens te bekijken van een ander die we graag willen.
Maar het is meer moeite om dit daadwerkelijk zelf uit te voeren en dus die kleine rush die we ervaren op het moment dat we op social media zitten is waardoor we terugkomen omdat dat veel makkelijker is dan zelf actie te ondernemen. En toch voelt het fijn om het soort van te ervaren wat een ander heeft en doet. En daarom heeft content en social media platformen op die manier zo’n invloed.
Algoritmes zorgen ervoor dat je je aandacht steeds meer besteedt op social media en hier werken algoritmes op een hele slimme manier aan. Toen TikTok op de markt kwam werd het heel snel, heel erg populair en de reden daarvoor was, is dat het platform ‘interest based’ is. En dit wil zeggen dat het niet op basis is van de mensen die je volgt of waar je een connectie mee hebt, maar dat je content te zien krijgt op basis waarvan je geïnteresseerd bent.
Geen enkel ander platform had dit tot nog toe. We hadden Twitter, Facebook, Instagram, Pinterest, meeste was allemaal gebaseerd op wie jij volgt en die kwamen zeker weten bovenaan te staan. En dan was een soort van ontdek pagina en dat was meer de specifieke pagina die keek naar oké, wat doet iemand en hoe gedraagt iemand zich en wat vind deze persoon interessant.
En op basis daarvan liet het algoritme content zien om zo jou langer op het platform te houden zodat hun jou meer advertenties kunnen laten zien en hun meer geld verdienen. Zo werkt het een beetje op social. En sinds TikTok opkomt en de balans eigenlijk super interessant is en waardoor Instagram niet achter kon blijven. En we zien nu ook dat Facebook het integreert.
YouTube komt met ‘shorts’. Twitter zal ook niet lang achterblijven en dit komt doordat ze samen heel goed werken. Mensen die geïnteresseerd zijn in een bepaald onderwerp, je kan ze meer van die content laten zien, zorgt er gewoon voor dat je langer op een platform blijft dan dat jij gewoon mensen volgt die je kent, die vrienden en dat soort zaken.
Maar door jouw content te geven waar je echt geïnteresseerd in bent en waarvan het algoritme weet dit vind deze persoon leuk en dat meer en meer te laten zien, geven we eigenlijk wat iemand zoekt. We geven de behoefte die iemand heeft door middel van content, waardoor het hoogstwaarschijnlijk is dat iemand langer op het platform blijft, waardoor social platformen meer verdienen aan advertentiekosten en op die manier beter draaien.
En zo hoeft het eigenlijk een win win voor iedereen. En dit is ook trouwens precies de reden waarom mensen TikTok zo ervaren als verslavend. Is puur omdat het je alleen maar laat zien wat je geïnteresseerd vindt, dat is natuurlijk hele korte, korte video’s zijn het. Het is een hele snelle dopamine ‘rush’ om zo te zeggen. Een herhaling daarvan is gewoon super eenvoudig.
Je hoeft maar één keer naar beneden te swipen en bij de volgende ‘rush’ en dat herhaalt zich en herhaalt zich en herhaalt zich. En dat zorgt ervoor dat mensen constant in die ‘rush’ blijven en dat het zo verslavend aanvoelt.
Maar er zit ook een negatieve kant aan hoe algoritmes op deze manier jou content laten zien. Want wat ervoor zorgt, is dat waar je al in geloofde of wat je al interessant vindt, dat je daar nog specifieker op ingaat. Dat je dat nog duidelijker gaat formuleren en daar nog duidelijker voor gaat staan. Moet je voorstellen als je gelooft in dat de aarde plat is en er zijn mensen die dat daadwerkelijk geloven en misschien geloof jij daar wel in.
En op het moment dat jij alleen maar content krijgt te zien van mensen die hier ook in geloven en die hier content over maken. En de aarde is plat en er wordt steeds meer en meer over gemaakt en je wordt er steeds verder ingezogen omdat je t interessant vindt en door middel van de platformen krijg je steeds meer van dat soort content te zien.
Wat er gebeurt is mensen worden steeds sterker in hun, in hun geloof en waarvoor ze staan. He social media verdiept dat en het nadeel daarvan is, is dat we zo erg sterk gaan geloven in wat dit is en waar we voor staan. Dat het soms veel moeilijker is om open te staan voor de meningen van anderen. En dat komt puur doordat algoritmes laten zien wat jij interessant vindt.
[05:06 – 10:06]
En ze laten dat meer en meer zien. En je gelooft dus steeds meer en meer en meer in de. Ze versterken eigenlijk de connecties die je brein al hebt gemaakt en die maken die nog en nog sterker. Alleen het nadeel is dat als we een discussie hebben met iemand anders, we soms heel erg merken dat het tegen elkaar gaat lopen trekken omdat we zo erg specifiek zijn dat we de meningen van anderen niet meer in ons kunnen nemen of dat we niet meer het standpunt kunnen innemen van een ander omdat we zo erg specifiek en gericht content krijgen.
En dit fenomeen komt van het feit vandaan dat waar je je mee omringt, daar word je mee beïnvloed en we zien dat overal. De reden dat mensen op zondag naar de kerk gaan is om een stukje community wat je daar hebt en je omringt jezelf met mensen die op dezelfde plek willen zijn, dezelfde manier willen groeien. Daarom hebben we scholen waar we met z’n allen naartoe gaan.
De reden dat we met meerdere mensen samen iets doen is omdat het sterker werkt en dat het meer plezier en blijdschap geeft dan dingen alleen te doen. En dat idee van de community maakt content ook weer sterker omdat jij, jij geïnteresseerd ben in een bepaald onderwerp of ergens in in gelooft of ergens voor staat. En je omringt jezelf constant dag in dag uit met deze mensen en deze ideeën.
Heeft dat invloed op jou en op jouw brein en veranderde langzaam jouw geloof en hoe je naar dingen kijkt, bewust of onbewust. En dat kan natuurlijk ook een hele positieve werking hebben. Op een moment dat je verandering wil aanbrengen. En je bent in je leven, dat je dingen omdraait en je gebruikt content om dat positief te beïnvloeden. En juist op die manier kan dat heel veel impact maken.
En ik merk bij mezelf dat dat heel veel invloed heeft. Maar we moeten ook oppassen voor de andere kant, want het feit dat algoritmes dit op deze manier doen is voor hun leuk. Ze verdienen je er meer geld aan en voor ons is het een manier om onze aandacht te besteden. Misschien op een leukere manier, misschien op een minder leuke manier.
Maar het zorgt wel voor verdeeldheid. Want hoe vaak we onszelf omringen met mensen die extreem zijn en dat is wat er gebeurt op social ook om het stukje aandacht te verdienen van anderen is een extreme mening. Een hoek innemen en daar voor direct en hard uitkomen is een manier om aandacht te verdienen. Mensen houden van nou ik zou niet zeggen de drama, maar mensen houden van wat daar gebeurt en de spanning die wordt opgebouwd en we zien deze middelen steeds vaker voorbij komen dat als iemand zo’n hoek neemt en daar heel erg hard in is en we omringen onszelf daarmee,
krijg je op een gegeven moment een karakter, vormen wee een karakter die misschien wel meer negatieve feiten heeft dan positieve feiten. En dat is het punt waar we altijd moeten wijzen naar onszelf. Het is heel erg makkelijk om te wijzen naar wat een ander doet. En heel veel mensen doen dat vooral op social, juist omdat het zo afstandelijk is en ver weg.
Zeggen we dat het ons connectie oplevert, dat we dat fijn vinden, dat we met vrienden contact houden. En tuurlijk, dat doen we. Maar aan de andere kant is het ook een hele makkelijke manier om verdeeldheid te creëren. Als je ergens niet mee eens bent is het nog makkelijker om dat te vertellen en ergens voor te staan en daar een plek in te nemen.
En we zien dat het steeds meer en meer wordt. Dat discussies online, en in de comments die we voorbij zien komen steeds heftiger geworden en waardoor komt dit? Puur door dat we steeds sterker worden in onze mening. En dat heeft weer deels te maken natuurlijk met wat wij allemaal consumeren, op social maar ook de rest van ons leven daar buitenom.
Maar social media zorgt ervoor dat onze meningen, onze perspectieven soms op zo’n manier worden gekaderd en een bepaald perspectief hebben. Dat het geen ruimte laat voor een ander en dat we zien dat het nu nog meer en nog heviger wordt. En dit is het idee van wijzen naar jezelf en niet naar een ander. Want wijzen naar jezelf en zeggen Ik ben verantwoordelijk voor alles wat ik doe, voor mijn successen en voor alles wat ik naar buiten breng is super sterk.
We groeien op in deze samenleving en van kinds af aan leren we wat wat betekent en leren onze geloven en onze waardes. En langzamerhand worden we de persoon die we vandaag de dag zijn. Maar heel veel hiervan wordt ‘geshaped’ zo zal ik het zeggen wordt gestuurd, gevormd door de cultuur waar we onszelf mee omringen. Dus als jij jezelf omringt met mensen die constant naar andere mensen wijzen.
Het is zijn schuld, het is niet mijn schuld. Maar hij deed dit. Hij deed dat, maar dit, maar dat, maar zus, maar zo. Zijn mensen die constant naar andere mensen wijzen en dit is wel iets is waar iedereen last van heeft gehad. Dat we zo erg worden beïnvloed door de mensen om ons heen en dat we op een gegeven moment niet meer naar onszelf wijzen maar naar een ander.
Ja, maar jij, ja maar dit, en dat vanuit emotie. En als we dit combineren met wat er gebeurt op social met onze specifieke meningen we gaan meer en meer wijzen en minder en minder verantwoordelijkheid nemen voor onze acties, wordt het nog erger, worden de discussies nog harder omdat we niet meer kunnen wijzen naar onszelf en tegen onszelf kunnen zeggen: “wij hebben het misschien mis.”
[10:06 – 15:06]
Juist doordat we zo erg ingezogen worden in een bepaald mening, een bepaald standpunt en door ons dagelijks daarmee te voeden, heeft dat impact. En dan wordt het nog makkelijk om te wijzen naar een ander en te zeggen jij bent niet goed, jij snapt het niet goed, maar jij, jij, jij. Terwijl we meer moeten wijzen met onze duim. En daar komt het idee vandaan dat we veel te veel wijzen met onze vinger naar buiten toe, maar te weinig wijzen met onze duim naar onszelf toe.
Waarom ik het hier over heb? Door middel van content heeft puur te maken met dit principe van het algoritme. En jij die content maakt. Wat gebeurt als jij een boek publiceert en je zet dat online en je verkoopt bijvoorbeeld op Bol.com en je krijgt reviews. Een aantal reviews zijn super goed.
Mensen die helemaal blij zijn met wat jij hebt geschreven en hebben hun geïnspireerd. Er zijn een aantal mensen die super negatief zijn, die het niks vonden en die er niks mee konden. Wat betekent dit voor jouw boek? Betekent dit dat jouw boek niet goed genoeg was, ondanks het feit dat mensen wel goeie reacties hebben achtergelaten en daar echt wat mee konden?
Of de mensen die gereageerd hebben die het niet beviel is het gewoon niet voor hun. De mensen die die negatieve reactie achterlieten heeft dit te maken met het feit dat het gewoon niet voor hun is en dat zij op deze manier hun mening uiten waar ze voor staan, wat zij belangrijk vinden en hun verwachtingen voldeden niet aan de werkelijkheid.
Wat ze hadden verwacht van het boek. En ze schrijven zo’n review. We weten inmiddels wel dat we niet iedereen blij kunnen houden en dat we niet iedereen’s mening rekening mee kunnen houden. En juist als we content maken doen we dit voor een specifieke groep mensen. En het is niet voor iedereen. Dus wat doe je als je zo’n review krijgt op je boek?
Ga je je boeken aanpassen of het volgende boek? Ga je op zo’n manier maken dat het voor hun wensen wel is aangepast? Maar wat als het nou van personen komen die niet in je doelgroep valt? Dan heb je een groot probleem en dan pas je je hele boek aan. En dan is het nu gemaakt voor mensen die eigenlijk niet in je doelgroep passen.
Maar wat gebeurt er dan voor de mensen die wel in eerste instantie positief hadden gereageerd en die er echt wat mee konden? Feedback ontvangen van de juiste personen is essentieel, want het zijn deze personen die jouw bedrijf, jouw content, jouw manier van werken naar een nieuw niveau kunnen brengen. Omdat het mensen zijn die echt weten waar ze het over hebben.
Mensen die echt jouw doelgroep vallen, waarvan je weet oké, als ik dit en dit zo aanpas dan veranderd er echt iets positiefs en dat is super goed. En ik geloof dat wij meer feedback mogen ontvangen van de juiste persoon. Alleen feedback van niet de juiste personen kan heel erg schadelijk zijn. Kan je natuurlijk demotiveren, maar het kan er ook voor zorgen dat je aanpassingen in maakt die juist op de lange termijn geen goeie impact maken omdat we luisteren naar de verkeerde personen.
En al deze ideeën van hoe het algoritme invloed heeft op onze denkwijze, hoe wij moeten oppassen met feedback of het wel past bij de juiste doelgroep of niet. Dat wij meer moeten wijzen naar onszelf en niet naar een ander. En dit komt allemaal samen in: Wat betekent het om iets te maken voor een ander? Maar de meeste mensen denken bij content na over je maakt content voor een ander, ik verdien er aandacht mee en uiteindelijk win ik er iets mee.
Al is dat ‘likes’, al is dat volgers, al is dat verkoop. Wat je doet dan ook precies mag zijn. Maar het idee van iets maken voor een ander. Want daar begint aandacht natuurlijk. Want als ik als jij iets wil maken voor mij, ik val in jouw doelgroep en je kunt niet iets maken wat ik interessant vind, dan heb je een probleem.
Maar deze drie concepten die ik hier benoem zijn essentieel om op de lange termijn content te kunnen maken die werkt. Want als jij constant naar andere mensen blijft wijzen, maar niet naar jezelf, wordt het enorm lastig om überhaupt te kunnen verbeteren. Als je luistert naar de verkeerde personen qua feedback, zal je content nooit op de manier aansluiten bij je doelgroep zoals je dat wil.
En als jij content wil maken voor een ander betekent dat je in een wereld moet stappen voor een ander. Dus hoe diep je ook in je eigen wereld zit en of dat nou komt door de algoritme, wat je hier buitenom doet of wat het ook mag zijn, content maak je altijd voor een ander. Dus hoe meer wij in dat algoritme terechtkomen, hoe meer onze mening en onze uitingen worden gevormd.
Moeten we met content heel erg oppassen dat we daar nog steeds uit kunnen stappen, want we maken het voor een ander. En deze drie dingen zijn de drie dingen waarvan ik zie dat dat heel veel problemen veroorzaakt met mensen, zodat het heel erg moeilijk wordt om content te maken. Dat het voor de meesten heel erg moeilijk is om hun eigen bril af te zetten, de bril van de ander op te zetten en te zeggen van hé, ik maak deze content voor jou.
Hoe zou ik me voelen als ik deze persoon was en het hele proces wat daaraan voorbij gaat en dat idee van iets maken voor een ander en de schoenen aantrekken van een ander, dat is essentieel om content te maken. Juist als je de aandacht van de ander wil verdienen, dan moeten we ons inbeelden in de ander. De moeten we zoveel mogelijk informatie hebben om dat überhaupt voor elkaar te kunnen krijgen.
[15:06 – 20:00]
En hier komen we terug op het feit. Meten is weten. Ik had zelf vroeger altijd een hekel aan de term meten is weten en dat komt door dat ik zelf dacht dat dit altijd te maken met cijfers, met procenten en iets eigenlijk wat niks boeit, want ik was altijd zo gefocust op mensen, en hoe help je mensen en natuurlijk kan dit zich uitdrukken in cijfers.
Maar meten wat er gebeurt en meten hoe we iets beter kunnen maken is waar we een verschil maken. Als je bijvoorbeeld kijkt naar YouTube Analytics, de YouTubers die dit luisteren op dit kennen, er is altijd één statistiek die voor alle YouTubers het meest interessant is en dat is kijktijd. En dan krijgen ze een grafiek te zien waarin ze precies kunnen zien hier gaat iemand ‘eraf’, hier gaat iemand iets anders kijken en hier komt iemand ‘erin’, hier spoelt iemand door.
Dat zijn allemaal statistieken die iets vertellen over de inhoud en daarom maakt dat één van de meest belangrijke statistieken van YouTube. Omdat het je verteld in de video en laat zien van hier gaan mensen weg, hier komen mensen d’rbij. Hier spoelen mensen door. Dus je krijgt grip want wat er gebeurt is je ziet bepaalde acties voorbij komen van meerdere mensen op hetzelfde punt en je kunt je afvragen oké, wat gebeurt er dan op dat punt waardoor iemand zo’n actie neemt?
En dat kunnen we terugleiden naar de bepaalde inhoud. Hoe we een boodschap overbrengen. Wat voor video we hebben gebruikt of er gebeurd iets waardoor iemand zo’n actie neemt. En op het moment dat dat er meerdere zijn kunnen we kijken van oké, wat gaan we doen? Wat hebben we in dat stukje van de video gedaan en hoe kunnen we dat de volgende keer anders doen? Maar als je kijkt naar social media statistieken, van hoeveel bereik je hebt, hoeveel volgers je erbij krijgt, hoeveel comments je hebt gehad zegt niks over de inhoud en dat maakt content en social media tricky omdat heel veel mensen bezig zijn met die statistieken op social media, wat natuurlijk leuk is om te zien, en om bij te houden
van hoeveel mensen je bereikt en hoe je groeit. Natuurlijk, dat zijn belangrijke dingen, maar belangrijkst is altijd de inhoud. Dus het idee van meten is weten en te kijken naar de inhoud en elke keer te zien van wat kan ik anders doen op het gebied van titels, introducties, hoe je een verhaal vertelt, hoe je voorbeelden gebruikt, hoe je video’s in elkaar zet, welke volgorde je gebruikt, hoeveel je van iets gebruikt, welke kant je dan ook precies opgaat.
Want als jij verantwoordelijkheid neemt voor alles wat je doet op het moment dat je content maakt, als je dat op je schouders neemt, dan weet je hoe belangrijk het is om te meten. Want als alles jouw schuld is, hebben ze iets van oké, alles wat mijn schuld is dat kan ik ook verbeteren. Dat is het mooie van dat geloof, en dat is een de dingen die ik ook in mijn hoofd heb gestampt dat alles mijn schuld is.
En je kan het zien he als iets negatiefs. Maar voor mij is is iets positief want ik weet dat ik in controle ben als ik dat over mezelf zeg en dat weet ik. Dus wat er gebeurt is als ik dat tegen mezelf zeg weet ik oké ik kan dat beter doen want ik ben in controle dus dat betekent meer meten.
Want hoe meer ik meet, hoe meer verandering ik kan toepassen, hoe sneller ik kan groeien en dit start allemaal bij het idee van hoe algoritmes werken en hoe wij beïnvloed worden in ons hoofd. En hoe wij leren om onszelf daar uit te zetten, alle verantwoordelijkheid op ons te nemen. Zoveel mogelijk momenten te creëren waarop we meten wat er gebeurt en verbeteringen aan te brengen.
En het zijn deze stappen die mij brengen bij steeds betere content en stappen die ik anderen wil leren en wil laten zien van hé, dit is de manier hoe wij iets kunnen maken voor een ander en iets beter kunnen maken voor anderen En dan is het goed om te weten welke stappen daar invloed op hebben. En voor elke persoon is het de ene stap moeilijker en belangrijker dan de ander.
Maar weten wat invloed heeft op dat proces kan je heel erg helpen om beter te worden, in een en op te passen voor de ander. Dat is ook precies de reden waarom ik deze titel heb gekozen voor deze aflevering is verantwoordelijkheid. Verantwoordelijkheid over jezelf, over hoe ver jij jezelf laat meeslepen door algoritmes. In hoeverre jij zegt van oké, als ik content maak, dan zet ik de bril van een ander op omdat je zegt ok, t is mijn verantwoordelijkheid wat er gebeurt en ik doe er wat aan.
Je kunt al deze dingen samenvoegen in deze term verantwoordelijkheid. Verantwoordelijkheid nemen voor jezelf, voor je bedrijf, voor de content die je maakt. Daar begint het. We kunnen wel blijven wijzen naar anderen, maar uiteindelijk waar we verandering brengen, waar we groeien is als we onze duim gebruiken in plaats van onze wijsvinger en zeggen: “Ik neem verantwoordelijkheid.”