Als een dokter je vertelt dat je geopereerd moet worden aan je hersenen, ga je niet naar vijf dokters om hun te vragen om hun analyse. Maar toch zouden we dit moeten doen.
[He, dit is Arnoud en dit is A drop of Ink]
[00:27 – 05:02]
Als jij een hersentumor zou hebben. Sorry dat ik dit voorbeeld gebruik, maar als je dit zou hebben en die zijn er verschillende dokters gaan, zullen die allemaal hun eigen mening vertellen over wat het probleem is en wat de oplossing is.
Nou als je gaat naar een uh hersenchirurg en die ziet van ok je hebt een tumor in je hoofd, ik wil t opereren. Ga je naar iemand die veel bezig is met medicijnen die zegt ik wil je volstoppen met medicijnen. De ander die bezig is met de nieuwe technologie met bepaald eten gaat zeggen ik ga je op een dieet zetten waardoor je je beter voelt.
Zo zie je dat elke dokter z’n eigen aanpak heeft en z’n eigen manier om een probleem op te lossen. En wat is logisch? En dat heeft een bepaalde reden. Als je naar mij toe komt in mijn vak met een bepaald probleem omdat je niet genoeg verkoopt, ga ik je vertellen Je moet aan de content. Ga je naar iemand toe die in de branding zit, gaat ie vertellen dat je je merk moet omgooien.
Je moet in de advertenties gaat zeggen dat je meer moet adverteren. Het betekent niet dat deze dingen ons kunnen leiden naar de juiste weg. Zeker je niet. Deze dingen kunnen je juist helpen bij het doel waar je naartoe wil komen. Maar dat komt door dat iedereen z’n eigen succes ergens op een bepaald vak heeft ontvangen en dat leuk vindt om daarmee bezig te zijn.
Dat zal ik wat ze aanraden aan iedereen die in een bepaald vak bezig is en niet daar succes in heeft en die daar goed in is. Die raadt anderen aan om dat ook te doen en wat dat voor die persoon heeft gewerkt. H En die vertelt je hoe je dingen moet doen in de leg je uit en mensen volgen dat allemaal met elkaar.
En dat is waar ik komt dat natuurlijk inkomt. Maar dat idee van ik heb de oplossing, ik heb succes. Is dat datgene wat je ook gaat projecteren op andere mensen omdat je weet dit werkt en met een hersens chirurg is dat iemand zegt ik ga je opereren, iemand die je medicijnen zegt, ik ga je volstoppen met pillen en een ander zegt ik ga je op een dieet stoppen.
Maar wat is de juiste oplossing? En zo zie je dat elk persoon de eigen manier naar de wereld kijken. Want iedereen z’n eigen bril op heeft om het zo maar te zeggen en kijkt om zich heen. En door alle ervaring en door alle dingen die we hebben meegemaakt, maken we bepaalde conclusies en zeggen we dingen die we zeggen of s, geven we iemand een advies waarvan we denken dit werkt?
En juist bij dokters is dit juist zo’n belangrijk aspect omdat wij dokters vertrouwen. Als jij en ik naar t ziekenhuis gaan gebeurt iets en iemand doet een onderzoek en die laat zien heden dit is het probleem geloven wij het direct en het is logisch. We vertrouwen die persoon die in z’n vak staat, die weet wat ie doet en daar is ook helemaal niks mis mee.
Ik denk dat het juist goed is en dat we dat moeten beschermen. Dat is nog een van de weinige vakken waarin we zeggen we kunnen meteen iemand vertrouwen. Ik denk dat we dat daar voorzichtig mee moeten zijn, dat we dat zeker moeten behouden, maar dat als we kijken naar de oplossing, we zeker niet alleen maar de insteek van n persoon moeten kijken, maar altijd om ons heen moeten kijken naar wat er nog meer is.
Totdat we iets vinden wat bij ons klopt of wat logisch is of waarvan we denken ok, ik ga deze weg behandelen en dat we niet op basis van n referentie zeggen dit doe ik. Hij is niet voor niets de term second opinion gekozen, juist om het feit omdat we merken dat mensen die door hun eigen bril naar de wereld kijken en op die manier een advies geven en het daarom altijd goed is om te kijken wat ze nog meer.
Wat zijn nog andere manieren hoe we iets kunnen bereiken op andere manier? Hoe we iets kunnen oplossen? H Dat is meestal de vraag bij een second opinion. En dit is waar we op de discussie komen van kwaliteit en kwantiteit. En ik heb het expres niet in de titel gezet omdat ik niet wil dat dat de eerste plek is waar je naartoe komt.
Ik wou dit verhaal is vertellen en een reden dat het voor mij mijn content heeft veranderd is omdat ik de betekenis van twee heb veranderd en het voorbeeld van de dokter zien we dat we eigenlijk gaan voor kwaliteit, voor n referentie die we op dat moment hebben en de meesten die gaan ermee in, die voeren uit wat dat advies is of wat dat werk is.
Daar komt en die doen het. Terwijl je ook kunt zien dat juist kwantiteit in dit geval je juist kan brengen, opnieuw plekken. Je juist misschien een oplossing kan vinden voor je probleem. Zoals een hersentumor. Bij serieuze is er een discussie tussen kwaliteit en kwantiteit. Is dat een discussie die we meest horen over content? Moet ik gaan voor die of moet ik gaan voor die?
Het grappige is dat op elk ander vlak stellen we deze vraag niet en voeren de twee uit. Maar zodra het gaat om content zijn we aan het twijfelen. Als jij een bepaalde service heb, wat is beter je service op zo’n manier blijven verbeteren dat hij een betere relatie krijgt met je klant en dat je beter werk kan opleveren?
[05:02 – 10:13]
Of meer klanten aantrekken en op die manier meer jouw werk verspreiden? Tuurlijk, beide zijn in hun belangrijk. Beide zorgen ervoor dat je een merk bouwt, dat mensen over je willen praten, dat je dat verspreidt naar andere mensen. Het is niet het één of het ander. We moeten het woordje of veranderen er in. Dus niet kwaliteit of kwantiteit, maar kwaliteit en kwantiteit.
Spel van deze tijd kiezen de van. Ok, ik ben het werkleven helemaal zat. Ik ga boer worden. Ik ga gewoon lekker op het platteland. Ik start m’n eigen boerderij en ik ga daar gewoon lekker m’n ding doen. Je kiest ervoor om iets te gaan doen met koeien, koeien melken. Je denkt oh, ik, ik weet je wel, ik hou altijd van melk en ik ga iets met koeien doen.
Do what is eerst? Wat je nodig hebben is koeien. Ja, je kan een schuur en uh, je hebt natuurlijk allemaal dat soort dingen wel nodig. Maar belangrijkste is natuurlijk de melk. En nou je komt op een bepaalde markt waar ze koeien verkopen is speciale koeien markt en je weet niet zoveel over het onderwerp koeien. En wat je doet is je kiest er een aantal uit, maar wat je niet gaat doen is ga ik is ok deze koers beter dan die en die is beter dan die en die en die die ziet de gezondheid.
Tuurlijk zijn dat dingen die je meeneemt in je gedachtegang, maar je weet dat je nog niet zo heel veel weet van koeien en dat je niet weet hoeveel melk die produceren of hoe je de omstandigheden moet beïnvloeden zodat ze zoveel mogelijk melk produceren of goeie melk produceren, dat weet je niet. Ze gaat niet n koeken op en zegt ik ga voor kwaliteit.
Dat ziet er een beste uit. Deze ziet er het sterkst uit. Dit ziet er gezond uit en deze koe gaat ervoor zorgen dat ik mijn bedrijf ga runnen. Niks te n sloom. Als je t heen kiest dan ga je niet snel opschieten. Dus wat doe je? Je gaat naar die koeien toe. Je kiest ok, welke is de beste kwaliteit?
Omdat ik nu kan zien en ik kies zo zoveel mogelijk zo puur mogelijk. Dus ik kan betalen is kwaliteit en kwantiteit. En je kent vast wel die door verkopers. En gelukkig heb ik de laatste tijd niet zoveel meer gehad, maar t gebeurt nog steeds zoveel dat mensen hier geïrriteerd door raken van oh, daar heb je weer een verkoper, Oh, daar is die weer, Oh, daar is dat weer.
Maar als je jezelf even verplaats in de schoenen van zo’n dure verkoper is het super interessant wat er gebeurt is als jij op 200 deuren gaat aankloppen. Hij vraagt Ah, hij wil wel waarschijnlijk niet iets van me kopen. Hij wil je. Je kan dan wel bij 200 dunne aankloppen, maar als je dat elke keer zegt ga je niet heel ver komen en andersom net zo.
Stel je klopt bij n ouder aan, je bent helemaal enthousiast, je doet een hele verhaal, dat gaat supergoed. Bereik je ook niet wat je wil bereiken? Iemand die deur aan deur gaat om mensen die op straat zijn, die begrijpen van Je bent bezig met je gesprek, hoe je met een ander interactie hebt, hoe je een bepaalde actie vooruit kunt halen, maar ook dat je bezig bent om zo veel mogelijk mensen te spreken.
T Is niet n noem t ander moment dat je zo op die manier verkoopt, contacten maakt, doe je dat zoveel mogelijk, net zoals je op een netwerk meeting doet. Je gaat ook niet n persoon spreken en je gaat vol voor de kwaliteit als dat soms wel misschien aantrekkelijk om te doen, maar wat je doet is je op zoveel mogelijk plekken verspreid dynamisch richten, veel kwaliteit mogelijk dus het is niet het één of het ander.
Ze zijn allebei sterk. Ze gaan hand in hand met elkaar. Ze helpen elkaar. Zorg ervoor dat elkaar groeien. Want als jij bij 200 deuren aanklopt als verkoper, leer je vanzelf steeds beter hoe je bepaalde woorden moet gebruiken, hoe je emotie gebruikt, hoe je je taal gebruikt. En langzaam merk je dat je arena steeds meer deuren in Turijn, deuren, dat je kwaliteit omhoog gaat en andersom.
Net zo. Wat er gebeurt is doordat je je weg focust op kwaliteit, merk je van oké, je kan niet sneller en beter tot iemand doordringen en iemand geven wat iemand zoekt, waardoor ik weer met meer deuren kan aankloppen. Dus beide ondersteunen elkaar. Ze helpen elkaar om het grotere doel te bereiken. Het is dus niet dat het n belangrijker is dan het andere.
Deze gaan hand in hand samen. Het zijn twee bouwblokken waarop we kunnen bouwen en die allebei essentieel nodig zijn om te komen waar we willen komen. En ik kom komen nu bij content. Ik heb er nu net de basis uitgelegd van waarom deze twee belangrijk zijn en waarom het niet gaat om of, maar dat het samen iets is wat je vooruit brengt en dat we het op die manier ook zo moeten bekijken en altijd zo moeten zien en waar meestal bij konden mis gaat.
En dat er bij alle andere punten je eigenlijk niet aan denken. En in bedrijfsvoering waar deze twee eigenlijk altijd zoveel mogelijk uitvoeren is omdat de meeste mensen dit soort dingen kunnen oefenen wanneer ze alleen zijn. Was jij komt het boek maken, kan dat niet. Als je content moet maken dan moet je t omheen zetten, want je moet meten wat er gebeurt.
Je wil weten ok, hoe wordt het opgevangen, hoe gaat het, hoe gaat zus? Hoe gaat zo? Zoals jij een tekenaar bent die wil beter worden in tekenen. Dan kun je uren in je eentje gaan oefenen, gaan tekenen en stijlen uitproberen en hoe je je hand beweegt en hoe hard je drukt. En je kan online heel veel leren, maar het is veilig.
[10:13 – 15:10]
Je doet er achter een gesloten deur niemand die je ziet, niemand. Die kan je beoordelen. Je bent zelf van de bouw en bouw en je kan jezelf vergelijken en zien wat bepaalde stijlen zijn en op die manier vooruitgang meten. Maar met content kan dat niet. Met content moeten we juist publiceren, moet het juist niemand gezicht stoppen als het nog niet perfect is.
En dit is waar het heel tricky wordt, want hier worden we beangstigend. Hier gaan we denken over wat vindt iemand van mij? Wat vindt er iemand van dat ik dit aan het doen ben? Wat vindt iemand van deze boodschap als deze persoon niet boos wordt of als je deze persoon misschien niet uitlachen? Of Oh, is dat deze persoon misschien slecht over mij praten?
Al die gedachten die ons om ons hoofd hingen van wat als dit, wat als dat wat als zus en dit komt hierdoor omdat je kon dit niet kunt oefenen. Alleen tillen kun je wel elke dag schrijven en dat raad ik ook zeker aan. Elke dag bloggen helpt je zo erg om op ideeën te komen om dingen uit te schuiven.
Maar de inhoud is altijd voor een ander. We kunnen nooit de inhoud meten en verbeteren als we het niet publiceren.
En dit is waar angst ons tegenhoudt. En dan komt opeens de vraag naar boven Mmm, wordt het kwaliteit of kwantiteit? Of het is een excuus? Het zorgt ervoor dat we maar op n op de twee hoeven te rekenen en dat we ons dan minder slecht hoeven te voelen en dat we die angsten met je kunnen wegdrukken. Ja, ik focus me op kwaliteit.
Dat is wat de meeste mensen doen dat wat minder eng is. Het is duidelijk publiceer maar heel weinig en bereiken de meeste mensen niet wat ze willen bereiken op social vanwege dat stukje angst. En dit is waar je jezelf saboteert. Dit is het waardoor je achterloopt op de doelen die je hebt en op waar je naartoe wil komen.
Zodat je niet bezig bent. N niet gefocust bent op het eindresultaat, maar je bezig bent met hoe verloop ik angst? En als dat de focus wordt. Tuurlijk verandert je comp en tuurlijk verandert de manier hoe dingen naar buiten komen en bereik je niets met je content wat je wil bereiken. En aan de ene kant is het ook egoïstisch als je moet bedenken een heleboel mensen zitten te wachten op jou.
Komt dat maar omdat jij het niet goed genoeg vindt, breng je het niet naar buiten, help je die mensen niet zodat jij je beter voelt. Dat klinkt ook niet heel netjes. Konden dus een manier om anderen te helpen, te ondersteunen, mensen iets nieuws te leren, ze een nieuwe ervaring te geven om op die manier aandacht te verdienen. En dat is hoe we het doen.
Maar als wij onszelf tegenhouden, niet publiceren, puur omdat wij het niet perfect genoeg vinden, waardoor een ander daarvan iets mist en dat graag wil horen, dan is dat toch super egoïstisch? Er was toch het laatste wat content is? Content is juist. Een toevoeging is juist en verandering is een emotie. Iets dat we constant willen doen en willen geven aan een ander.
Dus knoop dit voor eens en altijd goed in je oren. Het gaat om kwaliteit en kwantiteit, niet om kwaliteit of kwantiteit. Het woordje en is essentieel. Haal het idee uit je hoofd, het limiteert je. Het houdt je weg van verbeteren. Want zoals we al besproken kwaliteit kan zorgen voor meer kwantiteit en kwantiteit kan zorgen voor meer kwaliteit bij de helpen elkaar.
En als we beide niet doen, dan wordt het heel erg moeilijk om te groeien naar het doel waar we naar toe willen. En hoe je dit doet met content is simpel. De podcast waar je nu naar luistert is ook nog niet perfect. Ik probeer het ook elke keer aan te passen en een nieuwe structuur erin te doen. En ik gebruik hier een bepaalde techniek door waardoor ik telkens meet van wat er gebeurt en wat ik denk.
Ok, dit kan beter, dit kan beter en je past het aan. Ik verander de kwaliteit, maar ik publiceer wel elke week. Ik ga niet zeggen oh, het is nog niet perfect genoeg, dus ik doe het niet. Nee, want ik weet dat mensen hier op zitten te wachten en ik weet dat ik een boodschap kan bijbrengen die een verschil kan maken voor een ander.
Dus ik heb tegen mezelf gezegd elke week upload ik een podcast, dan geen vraag en elke keer ga ik verbeteren zijn. Elk keer ga ik kijken hoe kan ik n procent beter maken en dat ze doen wat ik heb gezegd. Ik ga mezelf niet meer vergelijken met content van anderen wat anderen aan het doen zijn. Ik zeg nee.
Ik zorg dat ik altijd n procent beter ben dan de persoon die ik gisteren was. En als ik dat geloof en ik dat blijf doen, dan weet ik dat ik kwaliteit en kwantiteit gebruik voor het goede doel. En daarin laat ik los. Mijn angst, daar laat ik los of het wel goed genoeg is. Maar ik focus me op hoe kan ik zoveel mogelijk geven en hoe kan ik geven aan de mensen die willen ontvangen?
En als je die focus weghaalt van jezelf, dat het niet meer draait om hoe ik ik in Hoe kom ik over hoe ik ik ik ik geld om ik. Maar nu gaat het om een ander, om hun. Als je je focus daarop legt, dan verlies je dit hele angst. Verlies je deze hele discussie en een Snap jij dat deze twee dingen de basis zijn voor groei, de basis zijn voor verbetering, de basis zijn voor t veranderen van t leven van de ander door content heen.
[15:10 – 15:44]
Bedankt voor t luisteren naar deze podcast aflevering. Ik hoop dat je er wat van hebt geleerd, maar bovenal dat je er wat mee doet.