Als ik dertig jaar geleden jou zou vertellen dat er een apparaat op de markt zou komen dat automatisch foto’s kon maken als je tegen het apparaat zegt, je overal kunt betalen door naar een camera te kijken en je binnen 2 seconden auto’s, scooters en fietsen door heel Nederland kunt huren, dan zou je mij voor gek verklaren.
[He, dit is Arnoud en dit is A drop of Ink]
[00:36 – 05:12]
Ze zouden je misschien wel in een gesticht stoppen en zeggen dat je niet goed bent. De ontwikkelingen van de afgelopen twintig jaar hebben een enorme impact op ons gedrag. Onze verwachtingen worden steeds groter en breder. Als een roltrap buiten werking is, worden we al geïrriteerd. En als onze telefoons voor 5 seconden niet meewerken, dan geven we er al direct een dreun op.
We wennen steeds aan deze gemakken terwijl ze dertig jaar geleden nog onmogelijk leken. En ondanks dat de afgelopen dertig jaar zo snel is gegaan, zien we dat we in deze dertig jaar enorm makkelijk alles konden omarmen en dat we helemaal geen moeite meer hebben om bij te benen. En de cultuur zo is veranderd binnen dertig jaar. En soms zorgt het ervoor dat we dingen voor genoegen nemen en dat we niet meer stilstaan bij wat we hebben.
Elke ochtend doe ik een oefening en dat heet primen, waarin ik mijn brein klaarmaak voor de dag. En je zit een stukje in dat heet dankbaarheid, waarin ik 3 minuten lang denk aan de dingen waar ik dankbaar voor ben en hoe dat voelt. En vaak komen er momenten op en herinneringen op die ik in jaren niets heb bedacht of waar ik normaal gesproken niet bij stilsta.
Denk aan het dak boven je hoofd, het verse water uit de kraan, dat je s ochtends gewoon weer opstaat en je een nieuwe dag hebt. Dat je je mening kunt uiten. Dat ik deze podcast kan maken en dat ik het werk kan doen wat ik het liefste wil doen. Dat je nu gewoon online je geld kan verdienen. Er zijn zo’n enorm veel ontwikkelingen die de afgelopen dertig jaar zijn gebeurd.
Waar ik profijt van heb, maar ook waardoor het leven zoveel sneller is gegaan. Waardoor we minder stilstaan bij de mooie dingen waar we dankbaar voor mogen zijn. En als deze dingen gewoon worden, dan nemen we ze vaak voor genoegen en komen we er niet meer bij terug. En dit zorgt ervoor dat we steeds meer en meer willen. En dit creëert een cultuur van gemak.
Alles moet steeds sneller en makkelijker. Als we vandaag een bestelling plaatsen op bol.com. Dan weten we dat het de volgende dag binnen komt en dat wordt normaal. Als we extra boodschappen zijn vergeten, dan bestellen we dit online en wordt het binnen 1.00u op de fiets gebracht. Het is zelf als we boodschappen gaan doen en we niet meer wachten op de lange rij bij de kassa, dat we het gewoon zelf afrekenen.
En dat is het waard. We zien dat alles steeds sneller en gemakkelijker moet en in de intro benoemde ik het voorbeeld van de roltrap en dit voorbeeld benoemde ik omdat ik het zelf heb meegemaakt, want ik reisde laats naar mijn kantoor toe en ik moest overstappen met de metro en ik wou de roltrap opgaan en er stond opeens een groot hek voor dat hij gesloten was vanwege werkzaamheden.
Dus ik en een heleboel andere mensen moesten met de trap en terwijl ik op de trap liep en ik alle mensen hoorde zweten en steunen en kuchen, bedacht ik me; waarom lopen mensen normaal gesproken altijd met de roltrap en niet de gewone trap? Nou, makkelijk antwoord, zou je denken. Het is natuurlijk gemakkelijker. Ja, het is makkelijker, maar het laat zien dat wij mensen eigenlijk altijd de makkelijke weg willen kiezen.
En natuurlijk niet iedereen loopt over de roltrap. En er zijn natuurlijk een aantal sportieve mensen die met de trap gaan. En ik probeer nu ook steeds meer te doen omdat ik mijn lichaam in beweging wil houden. Maar als we weten dat meer mensen de roltrap nemen dan een gewone trap, waar zou het dan slimmer zijn om een advertentie op te hangen bovenaan de roltrap of bovenaan de gewone trap?
Waarschijnlijk bovenaan de roltrap. Oftewel, hoe makkelijker wij de weg kunnen maken voor iemand en het gemak groter kunnen maken, hoe hoogstwaarschijnlijk wij ook de aandacht kunnen sturen van mensen. Want als we weten dat mensen toch de roltrap gaan kiezen of het grootste overgrote deel van de mensen, dan weten we ook van oké, als we daar beginnen, kun je die mensen leiden.
Kun je die mensen sturen naar iets wat wij willen, zoals een advertentie of een product? Of een service of content? En bedrijven die maken hier gebruik van. We zien bijvoorbeeld deze tijd dat je meer kunt huren dan ooit. Denk aan de auto’s, de scooters, een telefoon die je hebt, het later betalen. Waarom zou je nog de eigenaar zijn van een product als je dat ook kunt huren?
Waarom zou je betalen voor een auto die je de meeste van de tijd niet gebruikt? Wat je moet onderhouden? Waar hoge kosten aan zijn verbonden? Als je toch maar een aantal keer rijdt, dan kun je net zo goed huren, toch? En we zien nu langer dan dat we in de huur economie terechtkomen. En dit wordt gevoed door dit principe van gemak.
Makkelijker, eenvoudiger, directer, sneller, beter. Dat is waar we bij mensen steeds meer naar op zoek zijn? En dat het gevecht wat we nu ook zien tussen bedrijven is Hoe maak ik het nog makkelijker? Hoe zorg ik ervoor dat iemand nog minder toetsen moet indrukken? Hoe zorg ik ervoor dat iemand nog minder gegevens hoeft in te vullen en het toch werkt?
[05:12 – 10:03]
Ik maak bijvoorbeeld gebruik van de Check scooters en Felix scooters en je kunt nu bij Check scooters kun je je zakelijke OV er inzetten, dan kun je daarop reizen. En het is super eenvoudig je gaat naar je instellingen en je vult gewoon je kaartnummer in en het is klaar. Geen bevestiging, geen e-mail, niks. Kan toch al redelijk gevaarlijk zijn als je een OV pakt van een ander en die stop je in de app.
En natuurlijk zullen ze daar achteraf uiteindelijk wel achter kunnen komen, maar het laat zien dat bij het gemak de snelheid dat het steeds belangrijker wordt in ons leven. En daardoor zien we ook dat steeds meer mensen huren in plaats van kopen. Dat het te veel moeite is om alles te onderhouden om maar te hebben en dat het veel makkelijker is om gewoon maar een aantal knoppen te klikken.
En je kunt het huren en je kunt het hebben. En nu kan je zeggen Arnoud, wat heeft dit te maken met content? Waarom ben je dit hele verhaal aan het ophangen? En wat heeft het te maken met wat je doet? Nou, als we weten dat gemak de weg is met de minste weerstand, dan weten we ook hoe we aandacht kunnen sturen.
En dat is nou net wat superbelangrijk is bij content. Je hebt bijvoorbeeld nu een app waarmee je gedeeltes van boeken kunt lezen. En ik lees zelf ook boeken. Ik doe het op m’n telefoon. Ik bedoel dat is natuurlijk ook al een vorm van gemak en ik kan er altijd bij en ik kan altijd terug. Super handig! Maar er zijn dus nu ook apps die letterlijk boeken samenvatten die daar de belangrijkste punten uit halen zodat je een hele boek niet hoeft te lezen.
Het is toch absurd. Niet dat ik hier achter sta en misschien is dit dan een leuk onderwerp voor een andere podcast, maar zo zie je maar dat waar vraag is er aanbod is. En dat we zelfs niet eens meer de tijd willen nemen om een heel boek te lezen, om de context te begrijpen, maar gewoon met direct de punten, de actiepunten.
Wat kunnen we hiermee doen? Hoe kan ik mijn leven beter maken? Hoe leef ik in minder angst en meer plezier? En in de wereld van social media zien we dat ook gebeuren. Hoe krijg ik sneller een boodschap tot me? Content die nog korter moet. Content die nog uitgebreider moet. Content die nog duidelijker moet. Alles wordt steeds sneller. Makkelijk en sneller.
Makkelijker. Nu we weten dat mensen de weg kiezen met de minste weerstand en we op die manier aandacht kunnen sturen, kun je dit natuurlijk ook toepassen in onze content. De weg met de minste weerstand kunnen we ook wel vergelijken met bliksem. Bliksem kiest altijd de weg met de minste weerstand naar de grond toe en de weg van de minste weerstand is door een object naar de grond toe en niet direct van de lucht naar de grond.
Daarom dat ze ook zeggen als je op een open veld staat en het bliksemt dat je daar moet wegwezen. Maar dit is ook de reden waarom we op hoge gebouwen op bliksemafleiders staan, zodat het gebouw niet onder stroom komt te staan, maar het zonder probleem gewoon naar de grond toegaat. En je zult je afvragen hoe de bliksem dit dan kiest, kiest die dat dan of zo.
Nee, Bliksem, die gaat gewoon een bepaalde weg en die volgt de weg waar de minste weerstand is. En als die in de buurt komt van een boom, een gebouw, een persoon, dan zal het die weg kiezen om zo naar de grond te komen. Zo moeten ze dus ook een beetje mensen gaan vergelijken nu dat wij steeds sneller steeds makkelijker van A naar B willen komen.
En er zijn vijf manieren hoe we dit kunnen verwerken in onze komt en hoe we iemand makkelijker van A naar B kunnen brengen.
En het start met de leesbaarheid. Denk aan een boek. Op het moment dat je een boek openslaat en je start met hoofdstuk 1. De tekst is dat links gecentreerd. Waarom niet in het midden gecentreerd of rechts gecentreerd? Wat is de reden dat links gecentreerd staat? Oké, ja, we zijn er mee opgegroeid. Zo zijn we leren lezen, dus het is makkelijker. Precies. Want als je een boek zou maken wat in het midden gecentreerd zou zijn en je zou 200 bladzijdes hebben, dan wordt het echt enorm lastig om daar doorheen te komen omdat je ogen continu moet zoeken
oké, waar begint de zin en waar eindigt de zin. En als dat links staat uitgelijnd weten we elke keer van oké, we beginnen links, we eindigen rechts en gaan dan weer naar links en naar het startpunt. Dus dat maakt het makkelijk lezen. Maar denk ook aan de witruimte. Denk aan de titels die worden gebruikt, de ondertitels, de grote letters als een paragraaf start.
Deze dragen allemaal bij aan het gemak van je ogen en om een boodschap makkelijker over te laten komen. We hebben het nu natuurlijk over geschreven content, maar dit is bijvoorbeeld ook met video en audio zo. De geluidjes die je tussendoor hoort in mijn podcasts, die geven aan dat een bepaald stuk klaar is en dat er een nieuw stuk begint.
Dit zorgt ervoor dat het makkelijker is voor jou om te horen van oké, dit stuk is nu klaar, we gaan nu door naar het volgende stuk. En onbewust gebeuren er een heel aantal dingen in je brein die zich dan voorbereiden op het volgende stukje wat gaat komen. Maar ook in video zien we dit gebeuren. Je hebt vast wel zo’n video gezien waarin iemand iets uitlegt en dat je boven in de hoek een timer ziet staan die langzaam afloopt.
[10:03 – 15:04]
En dat je precies kan zien zo, het duurt dit stukje nog over dit onderwerp. Of denk aan een slider op YouTube waarin je nu hoofdstukken kan toevoegen waarin je precies kan zien welk hoofdstuk wat is en dat mensen kunnen navigeren van een hoofdstuk naar een andere hoofdstuk en dat ze precies kunnen zien hoever ze in de video zijn.
Welke content je ook hebt gemaakt, welke inhoud je ook heb geschreven, we stoppen de altijd in een jasje en dit jasje is het gemak. Te zorgen dat iemand makkelijk van A naar B komt. Dus dit zegt niks over de inhoud. Dit zegt niks over de voorbeelden die je gebruikt welke vorm je gebruikt. Dit zegt hoe makkelijk kunnen mensen jou stukje content consumeren?
We komen bij punt twee. Dat is begin kort en maak het behapbaar. Om het boek er weer bij te pakken. Als je een boek openslaat, begin je niet direct in het verhaal. Je ziet eerst het voorwoord, je ziet de hoofdstukken en je ziet een introductie. En je ziet hier allemaal verschillende variaties op. Maar we beginnen niet direct in het verhaal.
Waarom is dat? De reden dat we dit doen is om iemand te introduceren met dat onderwerp om te laten zien waar het over gaat, om een stukje context te geven. Om het achtergrondverhaal te laten zien. Om aan te geven Oké, dit kun je verwachten, dit gaat komen. En wat is de reden dat we dit doen? Dit helpt mensen om de content makkelijker te consumeren.
Dat we niet direct in een heel groot verhaal beginnen, maar dat het gewoon klein en gemakkelijk gebeurt. Dat we makkelijk kunnen zien. Oké, hier start het en dit gaat er komen. Je hoeft niet in een keer een hele paragraaf of verschillende paragraven te lezen. Het begint gewoon heel rustig en makkelijk en langzamerhand komen we steeds verder in het verhaal, al wordt het steeds groter en dieper.
En dat is oké, en dat mag met content. Maar het begin behapbaar maken, kort maken helpt. Denk aan blogs. Die hebben altijd een korte introductie waar het over gaat of wat gaat komen. Denk aan korte video’s die vertellen; dit en dit gaan we behandelen. De titel van een introductie wordt gebruikt om aan te geven; Dit kun je verwachten, dit kun je krijgen.
Aan de podcasts die worden gemaakt met interviews die elkaar introduceren of vertellen wie die persoon is waar ze het vandaag over gaan hebben, wat belangrijk is. Elk stukje content dat we maken, zien we dat er een introductie wordt gebruikt en dit is om het behapbaar te maken. Om langzaam te beginnen, zodat iemand het tot zich kan nemen.
En dat je niet in één keer een hele paragraaf voor je neus krijgt en je niet zo goed weet waar je moet beginnen. Dus zo spelen leesbaarheid en het kort en behapbaar maken in het begin erg samen.
Dan komen we bij punt drie en dit is het gebruik van een afbeelding of video. Denk aan een TEDtalk. Ik kijk elke middag altijd een TEDtalk en ik vind dat altijd super interessant om te zien hoe deze mensen de aandacht trekken, de aandacht behouden en hoe ze een onderwerp uitleggen. Ik probeerde elke dag wel eentje te kijken om om zelf beter te worden in content.
Maar ook om beter te begrijpen wat een ander doet. En op een bepaald moment vroeg ik me af: waarom de één wel een beamer gebruikt en de ander niet. En we zien dat de meeste die gaan gewoon podium staan en doen een verhaal en die gebruiken niet eens een beamer, maar sommigen die gebruiken wel een beamer.
Dan vroeg ik me af waarom? Waarom is dat zo? Waarom doen mensen dat? En toen opende mijn ogen en toen zag ik dat deze mensen een onderwerp uitlegde die over het algemeen wat ingewikkelder was. Die moeilijke elementen bevatten om uit te leggen en werd er dus een beamer gebruikt ter ondersteuning. Er werden foto’s gebruikt, video’s gebruikt, infographics gebruikt, korte plaatjes gebruikt, afbeeldingen gebruikt om een boodschap thuis te brengen.
En toen begreep ik het. We kunnen afbeelding en video gebruiken als extra, als toevoeging om iemand een boodschap mee te brengen. We kunnen afbeeldingen en video gebruiken om een boodschap makkelijker te maken, om het duidelijker te maken en behapbaar te maken. Als ik mijn carrousels maak op Instagram, dan kijk ik naar elke slide en kijk ik naar wat ik probeer uit te leggen en bekijk ik van: “zo je een afbeelding helpen of niet?
Zou dat ondersteunen of zou dat in de weg zitten? En op het moment dat een afbeelding zou helpen, of een korte uitleg of iets in leesbaarheid, dan pas ik dit aan om er zo voor te zorgen dat een boodschap beter binnenvalt, dat iemand het beter begrijpt. En dit komt ook neer op hoe wij mensen een boodschap ontvangen.
Video is niet voor niets zo erg populair en dit komt doordat we niet alleen wat horen, maar ook wat zien. Dus hebben zowel auditief als visueel krijgen we allemaal signalen binnen en dit zorgt ervoor dat we een boodschap beter ontvangen, begrijpen, onthouden. En het is niet zo gek dat platformen zoals TikTok en YouTube daarom ook zo razend populair zijn en populair blijven.
Omdat deze elementen samen een boodschap en een verhaal veel beter maakt. Denk aan de bioscoop. Die voegt daar nog 3D brillen aan toe, die voegt daar nog 4D aan toe. Dit allemaal om je meer signaal te geven, je meer mee te nemen in een verhaal, zodat je het beter begrijpt en beter ervaart. Dit is ook de reden waarom je in video’s altijd iemand het meest kunt meenemen en het meest kunt losmaken.
[15:04 – 20:15]
Is omdat je meerdere referentiekaders heb, je niet alleen zit met geluid of met alleen tekst. En dan komen we bij punt vier. Weten hoever je bent en hoe lang het nog gaat duren. Als er weer boeken bijpakken. En laten we zeggen we zitten halverwege het boek, we kijken naar de pagina en we zitten ongeveer halverwege in het boek en we zijn er helemaal klaar mee.
En we kijken onder aan de pagina en we zien een paginanummer, waarom staat dat paginanummer daar? Is dat om te laten zien: oké, zover moet je nog? Ja, als je een echt boek in je handen hebt, zie je ongeveer wel van oké, zoveel bladzijden zijn er nog, zoveel moet ik nog doen. Of heeft het een andere reden?
Waarom gebruiken wij nummers? Als ik een carrousel plaats op Instagram, dan plaatste daar automatisch het aantal slides bij, en op welke slide je op dat moment bent. Waarom doen ze dat? Waarom is het zo als je een blog schrijft wat uitgebreid is, dat je verschillende hoofdstukken aankaart en dat je die telkens tussendoor aangeeft? Al deze dingen dragen bij aan het gemak van de lezer.
Stel je kijkt een YouTube video, je vindt het echt niks aan en het duurt maar, het duurt maar, het duurt maar. Maar je kan zien wanneer het volgende hoofdstuk komt. Ik heb me daar schuldig aan gemaakt, dat ik ‘hem’ wel eens heb doorgespoeld en ik naar het volgende stukje ben gegaan. En dan helpt het. Als je weet waar je bent, kunnen we meten en we weten: meten is weten.
Zoals we weten hoe ver we in een bepaald proces zijn. Weten we ook hoe lang het nog duurt om het af te maken. En dit helpt bij het maken van keuzes. Soms heb ik het wel eens dat ik content lees en ik zie van ik ben op slide vijf van zeven. Dan denk ik: “oh, nee het zijn nog maar twee slides, dan lees ik wel even door.”
Puur omdat ik weet dat het niet meer zoveel is en ik bijna klaar ben en ik het toch wel interessant vind, maar stel het is niet leesbaar, dan weet ik oké nog twee slides, dat is te doen, dat is de pijn waard en ik ga door. En het laat ook zien van stel je moet over 10 minuten weg.
Oh zo lang heb ik nog, Oh het duurt nog zo lang, Oh oké dan stop ik hem wel op dit stukje en weet ik dat ik als ik terugkom dat ik dan weer precies op een nieuw hoofdstuk begin. Het is voor ons makkelijk en duidelijk en we kunnen hierdoor zien waar we zijn, waar we naartoe willen en wat het waard is om door te gaan ja of nee.
En als punt vijf: concluderen een overzicht maken of actieplan. De app die ik benoemde dat we nu niet eens meer volledig een boek lezen, maar alleen de belangrijke dingen eruit halen omdat we de tijd er niet in willen steken, laat zien hoe belangrijk wij conclusies vinden. Dat wij de context eigenlijk niet meer willen weten, maar gewoon direct. Wat kan ik doen?
Hoe kon ik me leven beter maken? Hoe kan ik hiermee aan de slag en juist ook als we een boek lezen. Als we een blog lezen, als we langere video’s lezen. Vooral als het leerzaam is, willen we bepaalde punten in de content toevoegen waarin we even een pauze kunnen nemen. We kunnen zeggen van oké, dit en dit hebben we tot nu toe behandeld.
Dit zijn een belangrijke punten. Zorg dat je het niet vergeet. Dit gaan we straks ook nodig hebben. Dit helpt ons om het te onthouden, want we weten herhaling helpt om te onthouden, maar het geeft ook weer een rustplaats. Het laat zien dat het eerste een stuk klaar is of dat de content klaar is. En het laat nu zien van je hebt nu al informatie tot je genomen, nu kan je er wat mee doen.
Heel veel mensen die nemen heel veel informatie tot zich, maar doen er niks mee. Maar als je die persoon ook kan helpen door aan het einde van je content een samenvatting te maken, overzicht te maken, een download te maken, een follow up video te maken, een infographic te maken zodat iemand het makkelijk begrijpt zodat die er wat mee kan doen, helpt ons om de informatie beter te verwerken.
Het maakt het makkelijker om er mee aan de slag te gaan en tot ons te nemen, om het op te slaan, om er later iets mee te doen. Gemak, gemak, gemak, gemak. En zo wil ik deze podcast ook met jullie afsluiten. Met een korte samenvatting: is dat mensen kiezen de weg met de minste weerstand. In de afgelopen dertig jaar is alles zo snel vooruit gegaan en we leven steeds meer in de ‘gemak economie’.
Alles moet sneller, alles moet directer, alles moet korter en duidelijker. En wij als content makers zijn er voor iemand anders. We zijn er om een verschil te maken voor iemand anders. En of we het hier nou mee eens zijn of niet, of we nou meer context willen geven of niet. Als wij de aandacht van de ander willen verdienen, moeten we het serveren op een manier die zij willen consumeren.
Dus onthoud deze vijf stappen bij het maken van content. Zorg dat de leesbaarheid, het jasje waar je content in stopt, dat het gemakkelijk is dat iemand gemakkelijk van A naar B kan komen. Punt twee: begin kort en behapbaar. Bouw het langzaam op. Geef iemand de tijd om de introductie te vinden in de content om te laten zien of dit voor deze persoon relevant is.
En bouw zo langzaam op naar de waarde en het verhaal wat je wil vertellen. Dit maakt dat mensen makkelijker jouw content te lezen en makkelijker beginnen aan jouw content. Want als we al direct een hele grote lap moeten beginnen, dan slaat het al meestal direct over, vooral op social media. Maak gebruik van afbeelding en video als je dit kunt gebruiken en als dit je boodschap ondersteunt.
[20:15 – 22:28]
We weten dat afbeelding en video en beeld er voor zorgt dat we dingen beter kunnen onthouden en dingen beter kunnen begrijpen. Als we mensen beter willen dienen en het makkelijker voor willen maken. Voeg deze dingen dan toe. Het kost misschien wat meer moeite om op deze manier content te maken, maar je wordt wel weer veel waardevoller voor een ander.
Punt vier. Weten waar je bent en hoe lang het nog gaat duren. Het is net als een blog wat je gaat lezen waarin je ziet. Dit blog is 5 minuten leestijd. Het helpt om te zien voor mensen om een keuze te maken: waar ga ik mijn tijd in investeren of niet? Is dit het waard? Kan ik dit stukje skippen?
Kan ik door naar het volgende? Het helpt ons om als we de content consumeren, om keuzes te maken, om door te gaan, om niet door te gaan. En dit maakt het over het algemeen makkelijker. En de hele ervaring om tussen begin en eind van jouw content te gaan. En dan punt vijf: concluderen een overzichtje of actieplan. Vat het samen.
Geeft mensen een idee van wat de belangrijke punten waren. Net zoals dat ik heb gedaan. Om op deze manier de belangrijkste boodschappen te delen en te zorgen dat mensen deze onthouden en ik hoop ook dat jullie deze onthouden. Hier komt die nog één keer: 1 Leesbaarheid. 2 Begin kort en behapbaar. 3 Gebruik afbeelding en video. 4 Weten hoever je bent en hoe lang het nog gaat duren. 5 Maak een conclusie, overzicht of actieplan.
Stamp deze in je hoofd en maak hier een checklist van. En elke keer als je content maakt, ga gewoon even korte deze punten heen. Kijk of deze kloppen. Kijk of deze werken en probeer hiermee te testen. Kijk wat werkt. Kijk wat je anders kunt doen. Wat je opnieuw kunt proberen. Want als wij content kunnen maken met de minste weerstand, kunnen we aandacht sturen net als de roltrap.
Bedankt voor het luisteren naar deze podcast. Elke woensdag zijn we terug met een andere aflevering en ik hoop dat je er wat aan heb gehad, maar bovenal dat je er wat mee doet.